فهرست مطالب:

تاریخچه مرسدس بنز

ریشه‌های تأسیس شرکت مرسدس-بنز، به سال ۱۹۲۶ بازمی‌گردد، که در پی ادغام دو شرکت خودروساز آلمانی، یعنی بنز اند سی (تأسیس در ۱۸۸۳ توسط کارل بنز) و دایملر-موتورن-گیزلشافت (تأسیس در ۱۸۹۰ توسط گوتلیب دایملر و ویلهلم مایباخ) دایملر-بنز راه‌اندازی شد.

با تشکیل شرکت ادغامی، ضرورت استفاده از یک نام تجاری مشترک احساس می‌شد، چرا که در یک سو شرکت بنز آگ قرار داشت، که از سال ۱۸۸۳ تا هنگام تشکیل شرکت جدید، برای بیش از ۴۰ سال، خودروهایی با برند بنز تولید می‌نمود.

در سوی دیگر، شرکت دایملر-موتورن-گیزلشافت (به‌اختصار دی‌ام‌جی) قرار داشت، که در سال ۱۸۹۰ توسط گوتلیب دایملر و ویلهلم مایباخ راه‌اندازی شده بود.

این شرکت برای نخستین بار از موتورهای چهارزمانه و کاربراتور در خودروهای خود استفاده نمود، ولی در پی درگذشت دایملر در سال ۱۹۰۰ و انعقاد قراردادی میان مایباخ و امیل جلینک، شرکت دی‌ام‌جی، خودروهای خود را با برند مرسدس (که از ابتدای نام دختر جلینک، یعنی مرسدس جلینک گرفته شده بود)، عرضه می‌کرد.

از تاریخ ۲۸ ژوئن ۱۹۲۶ خودروهای تولید شده توسط کارخانجات شرکت جدید، با برند مرسدس بنز به بازار عرضه گردید.

مدل های کلاسیک مرسدس بنز

دهه ۱۹۲۰

در اواخر دهه ۱۹۲۰ میلادی، مرسدس-بنز پس از تثبیت خود در بازار خودرو، به عرصه مسابقات اتوموبیل رانی وارد شد، همچنین در ساخت مدل‌های مخصوص و گران‌قیمت، نیز مشهور شده بود.

یکی از نمونه‌های بسیار خوب این دهه مدل مرسدس-بنز اس‌ال‌کا است، که در سال ۱۹۲۸ ساخته شد و در سال ۱۹۹۹ یکی از ۲۶ نامزد برای عنوان خودرو قرن بود.

موتور مرسدس-بنز اس‌ال‌کا شش سیلندر با حجم ۷٫۱ لیتر بود و می‌توانست ۱۹۷ اسب بخار قدرت تولید کند. اس‌ال‌کا به سرعت به ماشینی محبوب در پیست مسابقات تبدیل شد، که نه تنها مرسدس بنز، بلکه تیم‌های دیگر نیز از آن استفاده کردند.

طبق اسناد مرسدس بنز، ۳۳ دستگاه از این مدل بین سال‌های ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۲ ساخته شد، که بیش از نیمی از آن‌ها برای مسابقات بود. در سال ۲۰۰۴ یکی از آن‌ها به قیمت ۷٫۵ میلیون دلار در یک حراجی فروخته شد.

دهه ۱۹۳۰

در سال ۱۹۳۴ مرسدس بنز با دو مدل جدید اما کاملاً متفاوت، رهسپار نمایشگاه خودروی برلین شد.

مرسدس بنز ۱۳۰ که نخستین خودرویی بود، که بنز با موتور عقب تولید کرد و دیگری مدل مرسدس بنز ۵۰۰کا، که بر پایه مدل اس‌ال‌کا، برای جلب نظر خریداران ثروتمند ساخته شد، که با فروش شمار زیادی از این مدل، مرسدس بنز نیز در صف تولیدکنندگان خودروهای لوکس قرار گرفت.

جهان در دهه ۱۹۳۰ میلادی، هنوز سال‌ها با بحران انرژی فاصله داشت، اما کم بودن تعداد جایگاه‌های سوخت، رانندگان را به میزان مصرف سوخت خودروهایشان، حساس کرده بود.

برای حل این مشکل، مرسدس بنز، در فوریه ۱۹۳۶ مدل مرسدس بنز ۲۶۰دی را عرضه کرد، که نخستین خودرو با موتور دیزل در جهان بود. حجم این موتور چهار سیلندر ۲٫۶ لیتر بود و ۴۵ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.

این ماشین می‌توانست با یک باک، ۵۰۰ کیلومتر حرکت کند. این مصرف کم ابتدا مورد توجه رانندگان تاکسی قرار گرفت. اما جذابیتش به این محدود نشد و ساخت آن آغازگر روندی در صنعت خودروسازی شد که تا امروز ادامه دارد.

دهه ۱۹۴۰

در طول دهه ۱۹۴۰ میلادی به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم، مرسدس-بنز هیچ مدل جدیدی تولید نکرد.

دهه ۱۹۵۰

پس از جنگ جهانی دوم، مرسدس-بنز ۳۰۰ نخستین خودرویی بود، که توسط این شرکت به‌طور کامل طراحی و ساخته شد. این مدل پس از آنکه کنراد آدناور، نخستین صدراعظم آلمان غربی از آن استفاده کرد، به آدناور مرسدس معروف شد.

امکانات لوکس این خودرو، بسیار جلوتر از زمانش بود. رادیو ساخت کارخانه بکر، سیستم تلفن موبایل وی‌اچ‌اف، ماشین تایپ، میز تحریر، پرده و سقف شیشه‌ای، از جمله این امکانات بود. از این سری مدل‌های کوپه و کابریوله نیز ساخته شد.

این شرکت، در سال ۱۹۵۴ مدل مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال را تولید نمود. ایده ساخت این خودرو، با هم‌فکری مکس هافمن، فروشنده خودروهای خارجی، در ایالات متحده آمریکا، به نتیجه رسید و برخلاف رسم همیشگی، آن را به جای آلمان، در نمایشگاه خودروی نیویورک رونمایی کرد.

مهم‌ترین مشخصه این خودرو، درهای آن بود، که شبیه به بال پرندگان باز می‌شد. مرسدس بنز ۳۰۰اس‌ال با بیشینه سرعت ۲۲۵ کیلومتر در ساعت، سریع‌ترین ماشین زمان خود بود.

دو سال بعد، در ۱۹۵۶ مرسدس بنز ۱۹۰اس‌ال عرضه شد، که اگر چه از نظر فنی قابلیت‌های ۳۰۰اس‌ال را نداشت، اما به همان اندازه پرطرفدار بود.

بین سال‌های ۱۹۵۳ تا سال ۱۹۵۹، مرسدس-بنز با عرضه سری دبلیو۱۸۰ نسل تازه‌ای از خودرو را ساخت، که به پونتون مشهور شد. مدل‌های پونتون از نظر ظاهری کمتر به خودروهای پیش از جنگ، با گلگیرهای بزرگ جلو شباهت داشتند. بسیاری این مدل را جد بزرگ کلاس ای مرسدس بنز می‌نامند.

دهه ۱۹۶۰

با آغاز دهه ۱۹۶۰، مرسدس-بنز با فکر جایگزینی پونتون، که ایده آن از سدان‌های دهه چهل آمریکایی گرفته شده بود، مدل مرسدس بنز دبلیو۱۱۱ را طراحی کرد. این خودرو با توجه به سلیقه خریداران اروپایی و آمریکایی طراحی شد و در ساخت آن به ایمنی سرنشینان اهمیت بیشتری داده شد. پشت این مدل، به پیروی از مد روز، شبیه به دم ماهی بود. تا سال ۱۹۷۱ حدود سیصد و هفتاد هزار دستگاه از دبلیو۱۱۱ فروخته شد.

مرسدس بنز همیشه نامی آشنا بین سران دولت‌ها و ثروتمندان بوده‌است، اما مدل مرسدس-بنز ۶۰۰، که در سال ۱۹۶۳ تولید شد، میان خودروهای لیموزین و لوکس از بقیه مشهورتر است. شاید یکی از دلایل این شهرت، کم بودن رقبای چنین محصولی در آن سال‌ها بود.

در حالی که تنها شرکت‌های رولز-رویس موتور کارز، بنتلی و کادیلاک خودروهای کلاس لیموزین را تولید می‌کردند، مرسدس-بنز ۶۰۰ به سرعت به عنوان ماشین تشریفات جایش را باز کرد.

مرسدس-بنز دبلیو۱۱۳ در ۱۹۶۳ توسط پال براک طراحی شد، که تولید آن تا سال ۱۹۷۲ ادامه داشت. نیمی از ۲۳ هزار دستگاهی که از این خودرو تولید شد، در آمریکا به فروش رفت و کمتر از پنج هزار دستگاه آن به کشورهای دیگر صادر گردید.

در اواسط دهه ۱۹۶۰ و در سال ۱۹۶۵ مدل مرسدس-بنز کلاس-اس برای نخستین بار عرضه شد. آخرین خودروهای بنز که در دهه ۱۹۶۰ وارد بازار گردید، مدل‌های مرسدس بنز دبلیو۱۱۴ و مرسدس بنز سی۱۱۱ بودند، که به ترتیب در سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۶۹ تولید شدند.