فهرست مطالب:

شرکت پورشه

شرکت پورشه خودروسازی آلمانی است، که در سال ۱۹۳۱ توسط فردیناند پورشه تأسیس شد. این شرکت بیشتر بر طراحی و ساخت خودروهای اسپورت و خودروهای لوکس متمرکز است.

دفتر مرکزی و کارخانه تولیدی اصلی شرکت پورشه در ایالت بادن-وورتمبرگ قرار دارند. پورشه اکنون یکی از زیرمجموعه‌های گروه فولکس‌واگن است.

شرکت پورشه از ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۷

فردیناند پورشه در سال ۱۹۳۱ شرکت پورشه را در شهر اشتوتگارت تأسیس کرد، که در زمینه طراحی و توسعه موتورهای خودرو، همچنین ارائه خدمات مهندسی و مشاوره، فعالیت خود را آغاز کرد.

در سال‌های نخست، بخش بزرگی از مشتریانش را شرکت‌های خودروسازی همچون: آئودی، مرسدس بنز، دکاو، اوپل، واندرر، دایملر-بنز و اتو یونیون تشکیل می‌دادند.

یکی از نخستین طرح‌هایی که شرکت تازه تأسیس پورشه در آن مشارکت کرد، پروژه‌ای تحت عنوان فولکس‌واگن بود، که در زبان آلمانی خودروی مردم معنا می‌دهد.

در میانه دهه ۱۹۳۰ شرکت پورشه و به‌ویژه فردیناند پورشه، از سوی دولت آلمان نازی، برای طراحی نخستین خودروی فولکس‌واگن، دعوت به‌کار شد، این خودرو، فولکس‌واگن بیتل نام داشت، که امروزه به‌عنوان یکی از موفق‌ترین خودروهای تولیدشده در تاریخ خودروسازی شناخته می‌شود.

شخص دیگری که سهم بسیاری در راه‌اندازی و توسعه شرکت پورشه ایفا نمود، فری پورشه است. فری که فرزند ارشد فردیناند بود، ریاضیات را در مدرسه، و مکانیک را در کارگاه پدر آموخت.

دوران جوانی فری پورشه مصادف با به قدرت رسیدن آدولف هیتلر در آلمان و فراخوان او برای بازسازی صنایع بود. هیتلر می‌خواست که آلمان سریع‌ترین خودروها را بسازد؛ بنابراین کارخانه‌های خودروسازی را از کمک‌های دولتی برخوردار نمود.

در این شرایط بود، که از سوی هیتلر، دعوتنامه‌ای برای همکاری در شرکت جدیدی که فولکس‌واگن نام داشت، برای فردیناند پورشه ارسال گردید. وی نیز در این شرایط توانست مدیریت کارخانه‌های اتو یونیون و واندرر را بر عهده گیرد.

از ۱۹۳۷ تا ۱۹۵۱

قرارداد همکاری فردیناند پورشه با شرکت اتو یونیون در سال ۱۹۳۸ به پایان رسید، اما به جهت درگیر بودن آلمان در جنگ، او بیشتر وقت خود را صرف طراحی ماشین‌آلات جنگی نمود. از تولیدات زمان جنگ فردیناند پورشه برای نمونه می‌توان به تانک‌های تایگر یک و تایگر دو اشاره کرد.

در سال ۱۹۳۹ نخستین خودرو پورشه ساخته شد، که بیشتر از قطعات فولکس‌واگن بیتل برای آن استفاده کرده بود. این خودرو، پورشه ۶۴ نام داشت.

ا پایان جنگ، فردیناند و فری پورشه هر دو به اسارت فرانسوی‌ها درآمدند. فرانسوی‌ها برای آزادی هر کدام از پورشه‌ها ۵۰۰ هزار فرانک مطالبه کردند؛ اما بضاعت مالی خانواده پورشه تنها اجازه پرداخت وثیقه یکی از آن‌ها را می‌داد.

بنابراین پسر، در ماه ژوئیه ۱۹۴۶ آزاد شد و بلافاصله راهی اتریش شد، اما پدر در اسارت فرانسوی‌ها باقی ماند. فری پس از مدت کوتاهی، با هدف بازسازی کارخانه پدری، راهی آلمان شد، اما پیگیری‌های او با مخالفت و پاسخ منفی از سوی نیروهای متفقین مواجه گردید.

این امر باعث شد تا وی بار دیگر به اتریش بازگردد و کارخانه کوچکی را برای ساخت پمپ آب و لوازم لوله‌کشی تأسیس کند، اما این وضعیت بسرعت تغییر کرد.

در میانه سال ۱۹۴۷ در حالی‌که کمتر از ۱ سال از آزادی فری نمی‌گذشت، وی با مشارکت خواهرش؛ لوئیس و همسر او آنتوان پیک (که در پایان دهه ۱۹۳۰ چندین سال، ریاست شرکت فولکس‌واگن را در دست داشت)، اقدام به راه‌اندازی شرکت پورشه هولدینگ، در اتریش نمود.

این شرکت در زمینه واردات و توزیع خودروهای آلمانی، به کشور اتریش فعالیت می‌کرد. عقد قرارداد با برخی کارخانه‌های خودروسازی باعث شد، تا فری انگیزه ساخت یک خودرو را پیدا کند.

خودرویی که بر مبنای فولکس‌واگن بیتل در سال ۱۹۴۷ طراحی شد، پورشه ۳۵۶ نام گرفت. طراحی مدل نخست این خودرو را، چند سال پیش از آن، فردیناند پورشه انجام داده بود، اما کار تولید این مدل را، فری به پایان رساند.

مدل ۳۵۶ از یک موتور چهار سیلندر هواخنک، با قدرت ۳۵ اسب بخار نیرو می‌گرفت، که در قسمت عقب خودرو نصب شده بود.

پورشه ۳۵۶ دومین خودرویی بود، که به نام پورشه تولید می‌شد. فری در سال ۱۹۴۹ به اشتوتگارت بازگشت و کارخانه پورشه را در آنجا بنیان نهاد، سپس برای کارخانه خود، نشان (لوگو) شهر اشتوتگارت را انتخاب کرد.

از ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۳

فردیناند پورشه در آغاز دهه ۱۹۵۰ در بستر بیماری افتاد و سرانجام در سال ۱۹۵۱ درگذشت. با درگذشت فردیناند، نیمی از سهام شرکت، به فری پورشه واگذار شد و ۵۰٪ درصد از سهام آن نیز، به دختر فردیناند؛ لوئیس و همسرش آنتوان پیک، به ارث رسید.

ورود شرکت پورشه، به زمینه خودروهای اسپورت، در سال ۱۹۵۲ با مدل پورشه ۳۵۶/۱ آغاز شد. پورشه قصد داشت با تکیه بر تجربه‌های به‌دست‌آمده از رقابت‌های اتومبیلرانی، امنیت خودروهای خود را بهبود ببخشد.

از ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۲

شرکت پورشه در سال ۱۹۶۳ نخستین مدل از سری پورشه ۹۱۱ را که در مسابقات اتومبیلرانی موفقیت‌های غیرمنتظره‌ای را به‌دست آورده بود، ارائه کرد. مدل ۹۱۱ که یک خودرو ۶ سیلندر موتور عقب بود، به‌سرعت به رقیبی سرسخت در مسابقات اتومبیلرانی تبدیل گشت.

در سال ۱۹۶۴ بود که سری پورشه ۹۱۱ کلاسیک به بازار وارد شد. در همان سال مدل پورشه کاررا جی‌تی‌اس کوپه به‌عنوان نخستین خودرو با اتاق غیرفلزی نیز عرضه گردید.

تولیدات پورشه از آغاز دهه ۱۹۷۰ روز به روز پیشرفته‌تر می‌شدند، ویژگی که امروز هم یکی از سیاست‌های تولید این شرکت خودروسازی به‌شمار می‌آید.

از ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۲

از سال ۱۹۵۱ که مالکیت شرکت پورشه میان دو خانواده پورشه و پیک تقسیم شد، چندین بار مشکلات مالی و حقوقی میان دو خانواده بر سر مالکیت شرکت و تصاحب پست‌های مدیریتی درگرفت.

که در پایان در سال ۱۹۷۲ فری پورشه برای جلوگیری از این نزاع‌های خانوادگی، شرکت پورشه را از یک شرکت با مسئولیت محدود، به یک شرکت سهامی تبدیل نمود.

این مجادلات در طول دهه ۱۹۷۰ با تغییرات مداوم مدیریتی همراه بود، که در پایان به کاهش تولید شرکت پورشه و مشکلات مالی انجامید.

در طول دهه ۱۹۸۰ تولید پورشه به پایین‌ترین سطح خود رسید و در این دهه، کلاس خودروهای اسپورت، بخش بزرگ فروش شرکت را به خود اختصاص می‌داد.

با تغییراتی که فری پورشه از سال ۱۹۷۲ در ساختار شرکت انجام داده بود، در پایان در سال ۱۹۸۴ توانست بخشی از سهامش را در بازار بورس فرانکفورت به صورت عمومی واگذار نماید و سرمایه‌ای که از این طریق به پورشه تزریق شد.

در آغاز دهه ۱۹۹۰ به شکوفایی مجدد این شرکت کمک فراوانی کرد.

از ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۹

در سال ۱۹۹۲ وندلاین وایدکینگ به مدیرعاملی شرکت پورشه منصوب شد و یک سال بعد در ۱۹۹۳ با حفظ سمت، ریاست هیئت مدیره شرکت را نیز در دست گرفت.

در سال مالی ۱۹۹۴ درحالی‌که تنها ۲ سال از ریاست وندلاین وایدکینگ در شرکت نمی‌گذشت، تولید خودروهای پورشه را به‌شمار ۲۱٫۱۲۴ دستگاه در سال رساند و پس از یک دهه زیان، بار دیگر شرکت پورشه به سودآوری رسید.

وایدکینگ تا سال ۲۰۰۹ سکان رهبری پورشه را در دست داشت و در مجموع، ریاست ۱۷ ساله وی بر این شرکت، پورشه را از یک خودروساز زیان‌ده، به سودآورترین شرکت خودروسازی جهان، تبدیل نمود.

وی در واپسین سال فعالیتش در پورشه، تولید را به بالاترین میزان در تاریخ پورشه رسانید و در مجموع در سال مالی ۲۰۰۹ میلادی شرکت پورشه ۹۸٫۶۵۲ دستگاه خودرو را به‌فروش رساند.

از ۲۰۰۹ تا کنون

پس از بازنشستگی وندلاین وایدکینگ در سال ۲۰۰۹ مایکل ماخت به مدیرعاملی پورشه منصوب گردید. در ماه اکتبر ۲۰۱۰ ماتیاس مولر، مدیرعامل پیشین آئودی، جایگزین دکتر ماخت شد.

مولر تا ماه فوریه ۲۰۱۴ در این سمت باقی ماند، سپس مارتین وینترکورن، مدیرعامل کنونی گروه فولکس‌واگن، با حفظ سمت مدیرعاملی پورشه را نیز در دست گرفت. ریاست هیئت مدیره پورشه نیز در اختیار وولفگانگ پورشه (فرزند فری پورشه) می‌باشد.

هم‌اکنون پورشه پنجمین خودروساز آلمان از نظر دارایی و درآمد سالانه است و با توجه به اینکه خودروهای شرکت پورشه معمولاً در شمار پایین تولید می‌گردند؛ اما محصولات آن، همواره در کلاس خودروهای گران‌قیمت طبقه‌بندی می‌شوند.